Lang niks gehoord? Dat betekent niet dat ik niets heb gedaan. Ik werk aan drie verschillende projecten op het ogenblik. Drie haalbare projecten. Het zijn in elk geval ideeën die een paar jaar hebben overleefd. Hiernaast een schets-uitvoering van één ervan. Een nieuwsshow rond insecten.

Ziehier de nieuwe anchor aan het werk. Hij deed het goed in de screentest.

De afgelopen tijd ben ik heel druk geweest. Vandaar dat ik zo weinig nieuws bracht. Nu kan ik even op adem komen. Ik heb gewerkt aan scenario en teksten voor de opvolger van bioscoopfilm De Nieuwe Wildernis: Holland Natuur in de delta.

De film is al lang uit, het is uiteindelijk een platina film geworden. Succesvol voor een Nederlandse natuurfilm. Nu ben ik voor de NTR bezig met het uitwerken van een format. Hartstikke leuk, hartstikke moeilijk. Hopen dat ik over een jaar kan vertellen: dat is mijn programma, daar werkte ik aan op de koudste koningsdag van de eeuw.

‘De kennis van nu’ is het nieuwe wetenschapsprogramma van de NTR. Het programma heeft maar liefst vier presentators en moet er nog een beetje inkomen. Maar het ontwikkelt zich. De redactie is weer heel leuk en gedreven. Gelukkig maak ik er weer, een beetje, deel van uit. Ik maak nu drie items die geïnspireerd zijn door de oude serie Dat willen wij ook. De items zijn zo rond de acht minuten. Heerlijk om te maken. Ik had ze gemist de beestjes. Dat merk ik nu.

Al die tijd heb ik hard gewerkt, voor Labyrint van VPRO/NTR (helaas ter ziele) en voor bedrijven als Mallinckrodt (producent van medisch isotopen), voor de universiteit Groningen (gastcollege, workshops) en op de valreep, voor het fenomenale project De Nieuwe Wildernis. Daar mocht ik de voice over van de tv-bewerking voor schrijven. Samen met Thijs Brandsma. Jammer genoeg ligt mijn insectenproject tijdelijk stil. Maar dat komt wel weer. Ze hebben mijn aandacht, de kleine beestjes. Wat volgend jaar op gaat leveren? Geen idee. Ik zie wel.

En weer gaan we naar de Reuselse Moeren. Tenminste, als het weer een beetje meewerkt. We verwachten er nu de houtwespen te filmen. Omdat ik ze nog niet gezien heb zal dit plaatje vast niet kloppen. Maar zoiets zal het zijn. De houtwesp zal in de halfdode berken haar eieren gaan leggen. Als moeder houtwesp geluk heeft komen haar larven uit. Heeft daarentegen moeder sluipwesp de wind mee, dan spoort ze over een jaartje de vette larven van de houtwesp op om haar eieren erin te leggen. De natuur is hard..

We hebben vandaag samen met Kees Zwakhals, (sluipwespendeskundige) sluipwespen gefilmd in de Reuselse Moeren. Zeldzame sluipwespen die parasiteren op houtwespen. Een fantastisch complex verhaal. De houtwespen leggen hun eieren in zieke berkebomen. Die larven worden groot. Ze leven zo’n twee jaar in het hout, maar lopen het risico dat er een sluipwesp komt om in de larve zijn eieren te leggen. En hoe komt die sluipwesp erachter waar de larve zit? De larve van de houtwesp leeft in symbiose met een schimmel. En die schimmel ruikt de reuzen sluipwesp.

Waarom zijn dikmakers zo lekker? Of is dat niet zo? Daar verdiep ik me in. De eerste berichten die ik erover lees: het is waar: we houden van dikmakers. En het is eigenlijk nog logisch ook. Ons lichaam geeft een seintje van bevrediging bij hoog energetische voeding, en dat hoogst prettige seintje in het beloningsgebied smaakt naar meer, dus volgende keer gaat die roomsoes er net zo makkelijk weer in.

Het wordt een deel van een nieuwe aflevering van Labyrint. Het andere deel gaat over de technologische hoogstandjes van een Amerikaans Lab dat voeding jarenlang houdbaar probeert te maken zonder koeling en shockproof. En trouwens ook nog lekker.

En weer gaan we insecten filmen. We beginnen eenvoudig, met lieveheersbeestjes. Het is voor een pilot voor de VARA. Zodra er wat meer zekerheid is vertel ik er meer over.

Gisteren lieveheersbeestjes gefilmd met de macro lens. Heerlijke beestjes, ze laten zich regisseren. Als je ze op een grasspriet zet dan lopen ze naar het puntje. Dus je kan een mooie rijder maken (tenminste, Chris kan dat), met een zwart gestippelde hoofdrolspeler die loopt zoals je wilt. Nou ja. Ongeveer. We hebben het tien keer moeten proberen totdat hij zonder afslaan naar het einde liep. En ik heb zelfs een vlieg op cue laten handen wassen. Wormen doen het ook best, maar wat langzaam. De hoofdrolspelers van andere afleveringen worden wat moeilijker denk ik.

Binnenkort de eerste aflevering van Midas op de vierkante centimeter, in Vroege Vogels. Volgend seizoen volgen als het goed is nog twaalf afleveringen.

Ik ben nog niet begonnen aan een nieuwe Labyrint. Ik hijg nog uit van de vorige: een programma over donkere materie en zwaartekracht. Een pittig onderwerp zullen we maar zeggen, met een bijpassend aantal kijkers. Wel diep geïnteresseerde kijkers.

Verder ben ik bezig met een nieuwe serie. Tenminste ik hoop dat die van de grond komt. Ik heb het idee al twee jaar. Zodra ik meer kan vertellen doe ik het. En dan ben ik nog bezig met een paar zeer interessante projecten voor bedrijven.